Eski Yunan’da zamanı anlatmak için iki ayrı kelime kullanılırmış
.
Birincisi ölçülebilir ve ardışık olan zamanı anlatır. Kantitatif; istesek de istemesek de akıp giden zaman…
İkincisi “doğru” veya “fırsatlar” zamanı manasına gelirmiş. Kalitatif…
Dur durak bilmeyen chronos dahilinde kendimize tanıdığımız fırsatların zamanı, ekilenlerin hasat anı.
Chronos mu? Kairos mu?